Life丨Ένα φυσικά ανυψωτικό ταξίδι
Φέτος, ο εσωτερικός τουρισμός δεν είναι απλώς καυτός, αλλά τσιρίζει. Φαίνεται ότι κάθε δημοφιλές τουριστικό αξιοθέατο είναι γεμάτο και κάθε ξενοδοχείο σε μια δημοφιλή γραφική περιοχή χρεώνει κορυφαίο δολάριο.
▲Ένα μονοπάτι στριφογυρίζει κατά μήκος ενός ποταμού και κατευθύνεται σε μια καρστική σπηλιά στη γραφική περιοχή Niangniangshan στο Panzhou, στην επαρχία Guizhou. CHEN LIANG/ΚΗΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Για να αποφύγετε να συμμετάσχετε στις ορδές των τουριστών —είναι μια πρόκληση, πιστέψτε με— πρέπει να είστε υπομονετικοί και μερικές φορές να σκέφτεστε δημιουργικά.
Έμεινα σπίτι στο Πεκίνο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, περιμένοντας το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών. Τον Σεπτέμβριο, δύο φίλοι και εγώ αρχίσαμε να σκεφτόμαστε να βρούμε ένα"δροσερός"μέρος για να κάνουμε ένα ταξίδι τεσσάρων ή πέντε ημερών για να έρθουμε κοντά στη φύση και να ανακτήσουμε τις αντοχές μας, που είχαν καταναλωθεί από την έντονη καλοκαιρινή ζέστη.
Είχαμε πάει στην επαρχία Γιουνάν πολλές φορές, συμπεριλαμβανομένου ενός ταξιδιού νωρίτερα φέτος, οπότε η επαρχία Guizhou κέρδισε την εκτίναξη.
Αλλά, πού στο Guizhou; Ρώτησα έναν φίλο βοτανολόγο, ο οποίος πέρασε ένα μήνα εκεί νωρίτερα φέτος συλλέγοντας δείγματα, για κάποιες συστάσεις. Ανέφερε τους Τσισούι, Xingyi και Panzhou.
Το Τσισούι είναι πιο δημοφιλές από το Xingyi. Οι φίλοι μου και εγώ δεν ακούσαμε ποτέ για τον Panzhou. Έτσι αποφασίστηκε? θα επισκεπτόμασταν το Panzhou. Μετά από κάποια περαιτέρω έρευνα, διαπιστώσαμε ότι το Panzhou συνορεύει με το Xingyi και είναι εύκολα προσβάσιμο με αυτοκίνητο από την πρωτεύουσα της επαρχίας, Γκουιγιάνγκ.
Μετά το Panzhou, θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε το Xingyi καθ 'οδόν για Γκουιγιάνγκ.
Έτσι, τρεις από εμάς πετάξαμε στο Γκουιγιάνγκ από διαφορετικές πόλεις, συναντηθήκαμε, πήραμε το αυτοκίνητό μας στο αεροδρόμιο Longdongbao και οδηγήσαμε στο Panzhou.
▲Τα αγριολούλουδα ανθίζουν στην όχθη του ποταμού Qingshui με φόντο τη γέφυρα Qingshui και δύο καταρράκτες. CHEN LIANG/ΚΗΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Παίρνοντας τον υψηλό δρόμο
Μου άρεσε πολύ η οδήγηση στο Guizhou. Περικλεισμένη στη ξηρά και γνωστή για τις εκτεταμένες καρστικές εδαφικές μορφές, η επαρχία αναπτύχθηκε γρήγορα όσον αφορά την υποδομή των οδών ταχείας κυκλοφορίας την τελευταία δεκαετία.
Μέχρι το τέλος του 2021, το δίκτυο οδών ταχείας κυκλοφορίας στην επαρχία ξεπέρασε τα 8.000 χιλιόμετρα. Τα ταξίδια ταχείας κυκλοφορίας τριπλασιάστηκαν από 2.630 χλμ το 2012 σε 8.010 χλμ το 2021 και τώρα κατατάσσονται στην πέμπτη θέση στη χώρα. Σχεδόν οι μισές από τις 100 υψηλότερες γέφυρες του κόσμου βρίσκονται στην επαρχία, σύμφωνα με την επαρχιακή κυβέρνηση.
Από το Γκουιγιάνγκ στο Panzhou, μια κομητεία στη νοτιοδυτική γωνία του Guizhou, η κίνηση ήταν σχεδόν εντελώς στους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και σίγουρα διασχίσαμε μερικές από τις γέφυρες μεγάλου υψομέτρου.
Ήταν δύσκολο να καταλάβουμε πότε οδηγούσαμε σε μια γέφυρα, καθώς πολλά τμήματα των οδών ταχείας κυκλοφορίας Guizhou είναι υπερυψωμένα, δίνοντας την αίσθηση ότι επιπλέουμε πάνω από το έδαφος.
Καθώς διασχίζαμε τις οδούς ταχείας κυκλοφορίας, βλέπαμε συχνά τις μαγευτικές καρστικές κορυφές, με τις πολυκατοικίες πολλών πόλεων να φαίνονται νανοί από κάτω.
Μέσα από τα παράθυρα του αυτοκινήτου, περιστασιακά βλέπαμε σύννεφα να περνούν με χάρη, προσθέτοντας μια πινελιά αιθέριας ομορφιάς στο ταξίδι μας. Συναντήσαμε λίγα οχήματα και ήταν πρόκληση να συνεχίσουμε να οδηγούμε κάτω από το όριο ταχύτητας. Μετά από σχεδόν τέσσερις ώρες και περισσότερα από 300 χλμ., φτάσαμε στην κομητεία Panzhou.
▲Ένα είδος άγριου χρυσάνθεμου σε πλήρη άνθηση στο βουνό Laohei στο Panzhou. CHEN LIANG/ΚΗΝΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Κορυφώνεται το ενδιαφέρον μας
Ήταν δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένα πρότυπο δωμάτιο σε ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία στο Panzhou είχε τιμή μόνο 210 γιουάν (29 $).
Το δείπνο, φρέσκο μοσχαρίσιο ζεστό ποτ σε ένα κοντινό εστιατόριο, ήταν εξαιρετικής αξίας και πολύ νόστιμο στα 180 γιουάν. Το βόειο κρέας ήταν τρυφερό και η σάλτσα, που περιελάμβανε πάστα πιπεριάς τσίλι, ήταν πικάντικη και αρωματική. Βουτηγμένο στη σάλτσα, το βοδινό κρέας ήταν λαχταριστό.
Το πρωινό σε ένα κοντινό κατάστημα νουντλς ρυζιού την επόμενη μέρα ήταν, απίστευτα, ακόμα καλύτερο. Δώδεκα γιουάν θα σας φέρουν ένα μπολ με νουντλς ρυζιού σε σούπα βοείου κρέατος ή κοτόπουλου. Ξόδεψα άλλα 10 γιουάν προσθέτοντας ένα αυγό και ένα μπούτι κοτόπουλου.
Κατευθυνθήκαμε προς το όρος Laohei για να μας υποδεχτεί ένα τοπίο με κυματιστούς λόφους, ακριβώς πίσω από την πόλη της κομητείας, και ανεμογεννήτριες να κάνουν τη δουλειά τους ήρεμα.
Για να βρούμε το δρόμο προς το βουνό, έπρεπε να αναζητήσουμε το αιολικό πάρκο Laoheishan στην εφαρμογή πλοήγησης. Ο στενός και ελικοειδής δρόμος είναι πρόσφατα ασφαλτοστρωμένος, αλλά εύκολος στην πλοήγηση και με λίγα οχήματα.
Μετά από 40 λεπτά, φτάσαμε στην κορυφογραμμή του όρους Laohei.
Οι κορυφές των λόφων είναι εκπληκτικά φαρδιές και επίπεδες, με βραχώδεις πλαγιές που περιβάλλουν χορταριασμένα λιβάδια. Πυκνοί θάμνοι φυτρώνουν αχαλίνωτοι στις πλαγιές. Τον Σεπτέμβριο, πολλά άγρια φυτά εξακολουθούσαν να ανθίζουν, συμπεριλαμβανομένου ενός είδους θάμνου ροδόδεντρου με μεγάλα, λευκά άνθη και τουλάχιστον τρία είδη ανυπόμονων με, αντίστοιχα, κίτρινα, λευκά και κόκκινα άνθη.
Τα λιβάδια, που προσφέρουν πανοραμική θέα στις κοιλάδες, τα χωριά και την πόλη στους πρόποδες των λόφων, είναι ιδανικά μέρη για κατασκήνωση και πικνίκ. Οι ντόπιοι το γνωρίζουν αυτό και πολλοί μπορούν να δουν να τρέχουν κερκίδες που βρίσκονται στο δρόμο, νοικιάζοντας σκηνές ή εξοπλισμό μπάρμπεκιου.
Μάλλον επειδή ήταν καθημερινή η δουλειά τους φαινόταν αρκετά αργή.
Περπατήσαμε γύρω από πολλά λιβάδια στην κορυφή του λόφου και ανεβήκαμε σε τρεις ή τέσσερις πλατφόρμες ανεμογεννητριών για να απολαύσουμε το δροσερό αεράκι και την όμορφη θέα πριν κατευθυνθούμε στη γραφική περιοχή Niangniangshan το απόγευμα.
Μετά από μια ώρα οδήγηση, φτάσαμε και συνειδητοποιήσαμε ότι, κρυμμένη σε μια μεγάλη κοιλάδα, η γραφική περιοχή διαθέτει πολλά αξιοθέατα, όπως ένα πάρκο στην κορυφή του βουνού στο οποίο μπορείτε να φτάσετε με τελεφερίκ, μερικές καρστικές σπηλιές, καταβόθρες και ένα θέρετρο με θερμές πηγές. Χρειάζεται δύο ή τρεις μέρες για να το εξερευνήσετε.
Αντ' αυτού, επιλέξαμε να πληρώσουμε το τέλος εισόδου των 20 γιουάν ανά άτομο για να δούμε ένα ποτάμι να ρέει από μια καρστική σπηλιά κατά μήκος ενός ελικοειδή μονοπατιού στην απότομη όχθη του ποταμού. Ήταν μια ευχάριστη δίωρη πεζοπορία, σκιασμένη από τους απότομους καρστικούς βράχους και τα κατάφυτα δέντρα.
Στη συνέχεια οδηγήσαμε δύο ώρες στο Xingyi στο νότιο τμήμα της Guizhou.
Σημείο θέασης
Φαίνεται ότι κάθε επισκέπτης του Xingyi θα πάει στο φαράγγι του ποταμού Maling, μια γραφική περιοχή σε εθνικό επίπεδο, μόλις 5 χλμ. από την πόλη σε επίπεδο κομητείας, γνωστή για αρκετούς καταρράκτες που πέφτουν από καρστικούς βράχους. Ενώ παίρναμε πρωινό στο ξενοδοχείο μας, ακούσαμε άλλους επισκέπτες να μιλούν για το πάρκο.
Σχεδιάσαμε να επισκεφτούμε τον ποταμό Maling και μέρος του φαραγγιού, αλλά όχι το πάρκο. Κατευθυνθήκαμε προς τον ποταμό Qingshui, το πάνω μέρος του ποταμού Maling, και το φαράγγι του ποταμού Qingshui, περίπου 40 λεπτά με το αυτοκίνητο από το Xingyi.
Ήταν έρημο, καθώς μπορούσαμε να οδηγήσουμε απευθείας σε ένα σημείο θέασης με θέα στο ποτάμι και τέσσερις καταρράκτες που πέφτουν κάτω από έναν βράχο κατάφυτο από βαθυπράσινες φτέρες. Ήταν απομονωμένο και δεν μας πείραξε κανείς.
Το μόνο μειονέκτημα είναι ότι φαίνεται ότι κανείς δεν φροντίζει πραγματικά το σημείο, καθώς σκουπίδια ήταν πεταμένα κοντά.
Από το σημείο θέασης, μπορούσαμε να δούμε τους τέσσερις καταρράκτες να πέφτουν δεκάδες μέτρα στο παρθένο ποτάμι, το οποίο εκτείνονταν στα αριστερά από μια σιδηροδρομική γέφυρα.
Από καιρό σε καιρό, ένα τρένο έβγαινε από μια σήραγγα στη γέφυρα, πριν εξαφανιστεί σε μια άλλη σήραγγα.
Υπάρχει μια πέτρινη σκάλα που κατηφορίζει προς την όχθη του ποταμού, η οποία είναι περίπου 100 μέτρα κάτω από το σημείο θέασης. Εκεί θα μπορούσαμε να κοιτάξουμε ψηλά για να θαυμάσουμε δύο καταρράκτες.
Η σκηνή ήταν πραγματικά εντυπωσιακή!
Αργότερα διαπίστωσα ότι η γέφυρα Qingshui, μήκους 360 μέτρων και υψόμετρο 183 μέτρων πάνω από τον ποταμό Qingshui, ήταν η υψηλότερη σιδηροδρομική γέφυρα στον κόσμο όταν τέθηκε σε χρήση το 1996. Περπατήσαμε προς αυτήν, αλλά ένας σιδηροδρομικός εργάτης μας είπε ότι οι επισκέπτες δεν είναι επιτρέπεται στη γέφυρα.
Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το Jianxiequan, δηλαδή"θερμοσίφωνας", στα περίχωρα του Xingyi, άλλη μια ελεύθερη γραφική περιοχή, το απόγευμα.
Κρυμμένο σε ένα μικρό ξύλο, ο θερμοπίδακας αναβλύζει από μια πέτρινη σχισμή σε μια καρστική πλαγιά, δημιουργώντας ένα ελικοειδή ρέμα. Χύνεται σε μια λιμνούλα με πολλά μεγάλα ψάρια. Υπάρχει ένα πέτρινο μονοπάτι γύρω από τη λιμνούλα, με κιόσκια και γέφυρες να στέκονται κοντά στα καθαρά νερά της πηγής. Στη συνέχεια, το νερό ρέει σε ένα ποτάμι που καμπυλώνει γύρω από ορυζώνες. Το τοπίο είναι αρκετά ειδυλλιακό και όμορφο.
Καθ' οδόν για το Γκουιγιάνγκ, φτάσαμε στην είσοδο ενός αξιοθέατου σε εθνικό επίπεδο, αλλά αποφασίσαμε ότι, μετά τις κρυφές πλωτές οδούς του Xingyi, ο ποταμός Getu στην πόλη Ανσούν ήταν λίγο επίσης"κύριο ρεύμα"για τα γούστα μας.
Δημοσιογράφος: Τσεν Λιάνγκ